به بهانه تولد چهل سالگی خانم سوپر استار

ساخت وبلاگ

تماشا: هدیه تهرانی چهل ساله شد. به قول شاعر چقدر زود دیر می شود. چه شد این بازیگر محبوب و مشهور از چشم ها افتاد. هدیه تهرانی تمام شد؟! سوخت؟! از بین رفت؟! چرا؟! چه شد که این طوری شد؟!...

کمتر بازیگری مثل تهرانی داریم که با اولین فیلمش ستاره شده باشد. زمانی که او با همان اولین فیلمش، «سلطان»، ستاره شد، 24 ساله بود. قبل از آن برای بازی در فیلم «روز واقعه» هم انتخاب شد، اما لادن مستوفی به جای او به ایفای نقش پرداخت.

کیانوش عیاری نیز او را برای بازی در فیلم «بودن یا نبودن» انتخاب کرده بود. این بار هم بدشانسی آورد و نشد که بشود و عسل بدیعی جای او را گرفت. اما سرنوشت این بود که او یکی از انگشت شمار سوپراستارهای سینمای ایران پس از انقلاب بشود.
 


تهرانی بارها داستان قرار گرفتنش مقابل دوربین مسعود کیمیایی را تعریف کرده است: «در فروشگاه در حال قدم زدن بودم و می خواستم برای کارهای دکوراسیونم حصیر بخرم که سنگینی نگاه دو نفر را لابلای قفسه ها روی خودم احساس کردم؛ آزیتا حاجیان و محمدرضا شریفی نیا که آنها هم برای خرید به فروشگاه آمده بودند. من در ابتدا به پیشنهاد حاجیان برای بازی جواب «نه» دادم اما حاجیان و شریفی نیا شماره تماس مادرم را گرفتند و تماس شان با ما قطع نشد. رفتن به دفتر سینمایی هدایت فیلم و عکس «رضا رخشان» برای تست گریم کافی بود تا وارد حرفه بازیگری شوم. من هم مانند خیلی های دیگر با مسعود کیمیایی شروع کردم. «سلطان» نخستین فیلمم با قرارداد 600 هزار تومانی بود».



هنوز چند روزی از نقش بستن تصویرش در کنار فریبرز عرب نیا بر سر در سینماها نگذشته بود که اسمش سر زبان ها افتاد. چهره سرد و قوی او نماد نسل خودش شد. نسلی که کودکی شان را در جنگ و جوانی شان را در سازندگی گذرانده بودند. نسلی زیر فشار انتظارهای بی پایان. او با نسیم تغییرات آمد.



 آن سال ها حال سینما خوب بود، حال تهرانی هم. هدیه تهرانی یکه تاز بود، سال 75 «سلطان»، 76 «قرمز»، 77 «شوکران»، 78 «پارتی» و ... اما کم کم ورق برگشت. بین فیلم های خوبش فاصله افتاد. دیگر «کاغذ بی خط» و «چهارشنبه سوری» تک و توک کارهای خوبش شدند.



فاصله او با مخاطبانش هم روز به روز بیشتر شد. دیگر به سختی جواب تماس های روزنامه نگاران و اهالی رسانه را می داد. تقریبا از مصاحبه و صحبت با مردم خبری نبود تا اینکه «آبانگان» ضربه آخر را زد. ستاره خاموش شد. او که همیشه علاقه مند و پیگیر هنرهای تجسمی بود و هست، سال 88 تصمیم به برگزاری نمایشگاهی از آثار عکاسی اش به صورت انفرادی گرفت.



تمام فضاهای خانه هنرمندان در حرکتی گُل درشت مدت 10 روز به نمایش آثار هدیه تهرانی اختصاص پیدا کرد. همین زیاده روی هم شاید خیلی ها را با این پرسش روبرو کرد که هزینه این نمایشگاه از کجا آمده و چرا چنین امکاناتی در اختیار او قرار گرفته است.



پرسش هایی که هیچ وقت به طور شفاف به آنها پاسخ داده نشد. او در جلسه ای که با نمایندگان رسانه ها درباره این نمایشگاه داشت با انتقاد سخت آنان مواجه شد و با چشمانی گریان این جلسه را ترک کرد. داستان بدهکاری ها و چک برگشتی و ممنوع الخروج شدن تهرانی هم که دیگر گفتن ندارد.



آن چه گفتنی است ماجرای ستاره ای است که بدرخشید و ماه مجلس شد اما قدر خودش را ندانست. همه اینها برای بازیگری شکلک گرفت که هنگام دریافت سیمرغ بلورین گفت: «هر کس به کسی نازد/ما هم به علی نازیم» و بعدها توضیح داد: «منظورم این بود که این جایزه و این جور چیزها زیاد برایم مهم نیست. چیزی بالاتر از اینها برایم مهم است».



او امسال فیلم «پل چوبی» را آماده نمایش در سینماها دارد. فیلمی که در سی امین جشنواره بین المللی فیلم فجر با انتقادهای شدید منتقدان و اهالی مطبوعات روبرو شد و بازی تهرانی در آن نتوانست نگاه مثبتی را به خود جلب کند و فقط شایعات پیرامون دستمزد کلانش خبرساز شد.



تهرانی این روزها دوباره در حال همکاری با سامان مقدم در ادامه مجموعه «قلب یخی» برای شبکه نمایش خانگی است. امروز اولین روز از چهل سالگی این بازیگر تواناست. باید ببینیم آیا او دوباره شانس این را دارد که در این اوضاع بدحالی سینما به روزهای اوج برگردد یا نه.

بروبچه های قزوین...
ما را در سایت بروبچه های قزوین دنبال می کنید

برچسب : نویسنده : ehsan91 ehsan91 بازدید : 1877 تاريخ : چهارشنبه 7 تير 1391 ساعت: 12:19

لینک دوستان

نظر سنجی

آیا با وجود انجمن این سایت به این گونه مطلب قرار دهد یا نه گزینه مورد نظر خود را انتخاب کنید؟

خبرنامه